,,Chłopiec w pasiastej piżamie''

Fotografia by me(może pospolita ale jedno z lepszych pasujących moich zdjęć)

Wojna jak potężna zaraza

zbiera śmiertelne żniwo wśród najsłabszych.

On, mały chłopiec w pasiastej piżamie

spogląda smutnymi, czarnymi jak noc oczyma

na świat zza żelaznych krat.

Patrzy na las zielony, na niebo błękitne z tęsknotą.

Z tęsknotą za domem, rodziną, wolnością.

On mały chłopiec w więziennych łachmanach 

Zniewolony za wiarę,

za dom z którego się wywodzi.

Przykry zapach śmierci wymieszany ze świeżą wonią pobliskich sosen.

Łzy bezsilności spływają po jego bladym licu.

Mały chłopiec tak ciężko doświadczony przez życie.

Rozlega się krzyk.

Krzyk bólu, strachu. 

I go to wkrótce czeka.

I on wkrótce stanie u jej bram.

.

Kolejny stary wiersz z początku stycznia. Brakuje mi weny, i pomysłów, i chęci. 

Wiem, że tytuł jest identyczny jak filmu ale nie potrafię wymyślać dobrych tytułów. A poza tym, oglądaliście kiedyś ten piękny film? Jeśli nie, to gorąco polecam.

I jak Wam się podoba nowy wygląd bloga? Zmieniłam bo tamten był zbyt mdły.